17 apr Alcoholvrij, wat doet dat met je?

Alcoholvrij

Tijdens een sportieve voorbereiding is het soms beter om alcoholvrij door het leven te gaan.
Dat deed ik eigenlijk nooit en ook niet iedereen gelooft daarin.
Totdat ik las dat je lichaam na een sportieve prestaties je spieren probeert te herstellen, maar als er alcohol binnen komt, je lijf dat eerst op gaat ruimen wat ten koste gaat van spierherstel.
Oeps, dat is niet wat ik wil. Ik wil mijn lichaam de kans geven zich optimaal te herstellen na een langdurige sportieve prestatie.
En dus werd ik vanaf februari alcoholvrij.

Wat gebeurt er dan?

Ervan overtuigd dat ik prima zonder kan, ging ik vol goede moed de eerste week in.
Op mijn trouwe hartslagmeter die niet meer van mijn pols te slaan is, zag ik mijn hartslag gestaag dalen.
Hee, ging ik nou ook ineens beter slapen?
Maar op vrijdag, de dag dat ik normaal het weekend vier met een wijntje, kreeg ik het toch even lastig.
Was het dan toch een verslaving of simpelweg een gewoonte?

Ik besloot er geen aandacht aan te besteden en zolang ik geen knikkende knieën en hoofdpijn had, zou het wel geen verslaving zijn.
De dagen die volgden ging het alcoholvrij blijven ook allemaal steeds gemakkelijker. Bijkomend voordeel was dat ik me veel fitter ging voelen, minder snel moe ook.
Stiekem weet ik ook wel dat wijn een flinke hoeveelheid suikers bevat die voor je gehele systeem helemaal niet goed zijn, maar nu was het effect wel heel voelbaar.

Toch was het op sommige momenten best saai om alcoholvrij door het leven te gaan. Dat wijntje op zondagmiddag om even heerlijk te ontspannen of gewoon om warme voeten te krijgen, ja die miste ik wel.
Maar inmiddels ben ik twee maanden verder en taal ik er niet meer naar.

Maar toch….

Het feit dat het na mijn sportieve prestatie inmiddels wel weer mag van mezelf, heeft er nog niet voor gezorgd dat ik het al heb gedaan.
Spierherstel blijk ik toch belangrijker te vinden dan het genot van een drankje.
Het feit dat het weer mag geeft wel een lekker gevoel.

Maar ook het feit dat ik prima alcoholvrij kan blijven, stelt me gerust.
Want aan mijn hartslag en nachtrust heb ik gemerkt dat het soms beter is even niet te drinken.
En als dat zo gemakkelijk gaat, is een teken dat drinken simpelweg een gewoonte is. Een automatisme dat ervoor zorgt dat je vrijdag automatisch een fles opentrekt. Dat is inmiddels doorbroken. De intentie is dan ook om in ieder geval te minderen. Gewoon omdat dat gezonder is.
Helemaal alcoholvrij vind ik niet nodig, want het leven is er ook om te genieten. En soms is dat zonder wijn, maar soms ook met.
In ieder geval heb ik nu weer gewoon de keus.