20 apr Komt jouw motivatie vanuit jezelf?

Motivatie

Motivatie is een drijfveer om tot een prestatie te komen.
Intrinsieke motivatie is de drijfveer vanuit jezelf en extrinsieke motivatie is wanneer de drijfveer vanaf buiten komt.
Als je zelf iets per se wil bereiken, dan is je intrinsieke motivatie aan het woord.
De kans dat zaken lukken is dan wellicht groter, omdat het iets is wat je echt graag zelf wilt.
Als je doelen wilt bereiken, dan ga je er ook echt voor.

Waar komt jouw motivatie vandaan?

Als je iets wilt bereiken dan heb je daar vaak een reden voor. Het kan zijn dat iedereen het al heeft gedaan en jij het ook wilt.
Het kan ook zijn dat je vindt dat je dat aan de rest verplicht bent, omdat iedereen het al heeft gedaan.
‘Als zij het kunnen, kan ik het ook’ is een voorbeeld van extrinsieke motivatie. Waarom zou je het willen kunnen? Omdat anderen het verwachten of omdat jij je anders tekort voelt schieten. Het is een, wat mij betreft, negatieve vorm van motivatie die er voor kan zorgen dat het proces zwaar en vervelend kan zijn.

Als je zelf echt iets wilt, als je dat voelt vanuit je hart, vanuit je intuïtie, kortom vanuit je hele donder, dan is de kans van slagen een stuk groter.
Waarom doe jij de dingen die je doet? Omdat het van je verwacht werd of omdat je het zelf wilde?

Zelf begeleid ik op dit moment een groep wandelaars gedurende een project. Eén van de doelen is gewicht verliezen. Eén van de deelnemers gaf aan dat als ze dan is afgevallen, ze daar ook wel een compliment voor verwacht.
Dat is haar motivatie om af te vallen. Als ik haar uitleg dat ze dat helemaal niet nodig heeft, omdat ze zichzelf dat grote applaus kan geven, vindt ze dat heel bijzonder. Haar motivatie komt duidelijk van buitenaf. Ze doet het niet voor zichzelf. De doelen bereikt ze wel, de reden komt echter niet van binnenuit.

We doen het allemaal

Iedereen doet dingen die anderen van ons verwachten. Omdat we nu eenmaal bij een groep of een familie horen waar dingen ‘gebruikelijk’ zijn.
Je moet dan wel heel sterk in je schoenen staan om er hard tegenin te gaan. En soms is dat ook helemaal niet nodig. Bepaalde zaken horen er nou eenmaal bij en als het je verder niet belemmerd is het geen probleem om daar af en toe in mee te gaan.

Het is wat anders als jouw leven al helemaal voorgeprogrammeerd is en je geen eigen keus hebt in hoe je toekomst gaat verlopen.
De kans dat jouw motivatie verdwijnt is dan vrij groot. Je doet dingen omdat het op die manier moet en niet vanuit je hart.
Dat is heel lastig om mee om te gaan, want waar haal je dan de intrinsieke motivatie vandaan?

Toch zijn we zelf verantwoordelijk voor onze eigen motivatie. Iemand kan je korte tijd uitdagen en dan hou je het vol, maar om het langdurig te blijven doen, wat het dan ook is, daar is echt je eigen motivatie voor nodig.
Die kan in kleine dingen zitten, als het voor jou maar goed voelt om het om die reden te doen.

Ik heb ook een cliënt die aangeeft dat als ze een bepaalde persoon aan de telefoon gehad heeft, ze moet gaan eten. Haar lijf heeft dat nodig, want die persoon frustreert haar. Ze bedenkt dit al een week van te voren. Ze conditioneert haar brein dus volledig dat als die persoon belt, zij moet toegeven aan een eetbui. Onzin! Niemand bepaalt dat jij een eetbui krijgt. Dat gevoel creëert jouw brein en daar ben je zelf verantwoordelijk voor, niet de persoon aan de telefoon. Extrinsieke motivatie om iets te doen waarvan je weet dat het niet goed is en daarvan de schuld bij een ander leggen. Terwijl je vanuit je intrinsieke motivatie een week van te voren zou kunnen bedenken dat het deze keer anders gaat verlopen, omdat jij zelf gemotiveerd bent juist niet te gaan eten na zo’n telefoontje.

Boeiend hoor, hoe motivatie en brein werken.