10 mei Leraren, wie zijn dat voor jou?

Leraren

Leraren, iedereen treft ze op zijn of haar pad.
Sommige blijven maar tijdelijk en anderen veel langer in je leven.
Soms heb je door dat iemand je leraar is, maar heel vaak ook niet.

Leraren zijn de mensen in je leven die jou deels gemaakt hebben tot wie jij bent.
Mensen naar wie je luisterde, of naar wie je tegen op keek. Mensen die je volgt op social media en die een boodschap hebben die jou aantrekt.
Maar ook de echte leraren uit je klas, die jou net dat extra’s mee gaven wat anderen niet deden.

Weet jij wie jouw leraren zijn?

Voorheen stond ik er nooit zo bij stil.
Mensen komen en gaan nou eenmaal in je leven.
Maar inmiddels weet ik dat er mensen in je leven zijn waar je echt wel dingen van meegekregen hebt.
Wiens boodschap jij belangrijk vindt, waar je in gelooft of naar wiens mening jij leeft.
Elke leraar maakt jou uiteindelijk een stukje meer jou. Wie jij bent heb je gedeeltelijk van anderen geleerd.
Bewust of onbewust.

Als ik terugdenk in de tijd, dan heb ik wel een aantal leraren gehad die belangrijk voor me waren.
Of wiens boodschap belangrijk voor me was, want niet iedereen hoeft meteen een groot onderdeel van je leven te zijn.
En soms, als je er echt bij stilstaat, ontdek je ineens dat je nóg meer leraren hebt gehad. Mensen die als vanzelfsprekend in jouw leven zijn, maar jou ook wel degelijk gevormd hebben. Mooi vind ik dat.

Mijn leraren bevonden zich eigenlijk wel overal. Op de sportclub waar ik zat, tijdens mijn verschillende banen, maar ook in mijn privé leven.
De één nadrukkelijker dan de ander, maar er waren er genoeg. Zo zie je maar dat het niet alleen je ouders en de leraren op school zijn die je vormen.
Nee, het is het hele plaatje van alles wat je in je leven gedaan en meegemaakt hebt.

Soms gaat het weer voorbij

Heel vaak merk je ook dat je leraar je leraar niet meer is.
Dat je de boodschap van voorheen begrepen hebt, hem meegenomen hebt, maar er nu toch anders over gaat denken.
En dat is oké. Je groeit tenslotte allemaal in je eigen ontwikkeling en soms passen mensen daar simpelweg niet meer bij.
Of past hun boodschap niet meer bij jou. Of je merkt dat jij ineens een boodschap voor hen hebt waar zij van kunnen gaan leren.
Mooi toch, zo gaat het leven automatisch zijn gang en jij dus ook.

Wat ik belangrijk vind is dat je van iedereen kunt leren, maar dat je iemand nooit op een voetstuk moet plaatsen.
Het is nooit zo dat alles wat iemand jou verteld ook de gehele waarheid voor jou is.
Iedereen heeft zo zijn ervaring en neem daaruit mee wat van toepassing is voor jou. De rest mag je loslaten.
Blijf dus vooral kritisch. Op dat wat jij nodig hebt en op dat wat de ander jou leert.

Een mooi voorbeeld is de tijd waarin we nu leven. We worden allemaal in intelligente lockdown gezet. Dat doen we, omdat we weten dat het goed is voor de gezondheid van de bevolking.
Maar langzamerhand ontdekken we ook dat het slecht is voor de economie, en voor de gezondheid van de eenzame ouderen.
En dus gaan we mopperen en tegenstribbelen. Want er zit blijkbaar een andere kant aan het verhaal die we óók belangrijk vinden.
We worden kritischer en gaan onze eigen mening vormen en dat is goed. Want op die manier komen we uiteindelijk met elkaar tot een oplossing die werkt voor jou, of voor mij, of voor de ouderen.

Dus ook de leraren die hebben bijgedragen aan wie jij bent, kunnen overbodig worden. Omdat jij weer een stap gegroeid bent.
Dan is het tijd om kritisch te kijken naar wat je  nu nodig hebt om weer die volgende stap te zetten.
Zodat jij, met hulp en visies van anderen, kunt worden wie jij wil zijn.