een hele dag offline

13 jan Een hele dag offline, wat doet dat met je brein?

Een hele dag offline

Een hele dag offline, wat doet dat met je brein?
Gwen van Poorten kaartte dit onderwerp aan en haar vraag triggerde mij.

Wat haar beweegreden was, was de vraag wanneer het gegeven ontstaan is dat we dag in dag uit bereikbaar moeten zijn.
En sinds wanneer mag wie dan ook jou te pas en te onpas appen of mailen? In je weekend, op je vrije dag, laat op de avond en verwacht dan ook nog a la minuut een antwoord?  Overigens ben ik daar heel makkelijk in. Ik lees en reageer wanneer ik dat wil en het kan dus ook gebeuren dat ik dat niet wil.
Maar wat zou het inderdaad met je brein doen, als je de hele dag geen nieuws of oninteressantigheden van anderen tot je neemt.
En kan ik dat eigenlijk wel, een hele dag offline?

Interessant genoeg om eens uit te proberen dus. Dat is ook precies wat Gwen wil, dat je gewoon eens kijkt wat het met je doet.
Afgelopen zondag had ze het plan om met zoveel mogelijk mensen tegelijk een hele dag offline te zijn.
Eigenlijk wilde ik dat ook wel, maar ik zag ook meteen wat bezwaren.

 

Hoe kan je nou een hele dag offline zijn?

Want ik doe best wel wat online, ook op zondag, dus hoe zou ik dat kunnen aanpakken.
De methode van Gwen is simpel. Je zet gewoon je telefoon uit.
Dat vind ik zelf wel een dingetje. Het is echt niet zo dat ik de hele dag op mijn telefoon kijk, maar hij moet er wel zijn als ik hem nodig heb.
Bijvoorbeeld tijdens het hardlopen, als ik struikel. Of als we onderweg zijn en iemand uit ons gezin heeft ons nodig.
Wetende dat ik niets kan doen als ik ver weg zit en er moet iets acuuts gebeuren, maar als ik bereikbaar ben weet ik in ieder geval dat ik terug moet.
Dus een hele dag offline, ik weet het zo net nog niet.

Een hele dag geen social media vind ik al een stuk gemakkelijker. Elke zondag (en woensdag) komt er een blog van mij online.
Daar hoef ik zelf echter niet online voor te zijn. De reacties kan ik altijd een dag later lezen.
Mijn looptraining manage ik ook via mijn telefoon. Niet via socials, maar ik moet de training altijd wel even synchroniseren in de app. Bij het openen van je telefoon zie je dan dus ook je meldingen…
Alle activiteit moet wel bijgehouden worden vind ik zelf. Of telt mijn polar horloge ook mee bij een hele dag offline zijn?
Ik besluit van niet. Socials wel en dat vind ik een goed plan. Een hele dag geen prikkels waar je niets aan hebt.
Telefoon uit, tja, dan moeten ze maar op de huistelefoon bellen. Ja, die heb ik nog! 🙂
Tijdens een lockdown vind ik dat nog wel te doen.

 

Wat doet het met je brein?

Een hele dag offline zorgt vermoedelijk voor ontzettend veel rust in je brein.
Zelf ben ik niet vergroeid met mijn telefoon, maar zodra ik even zit is het wel het eerste wat ik pak.
Dat kan natuurlijk anders. Even zitten zonder prikkels is veel beter voor je brein. Zo komt het tot rust.
Niksen is namelijk ontzettend gezond. Gewoon je gedachten de vrije loop laten.
Of een boek lezen, hoe lang is dat inmiddels geleden dat ik dat deed?

Zonder het hele online gebeuren, krijgt je brein de kans om na te denken.
Met online prikkels staat je brein continu aan. En voor wat? Voor alle activiteiten die mensen delen op hun socials?
Waaronder ik zelf natuurlijk, want ook ik maak dankbaar gebruik van mijn zichtbaarheid op Instagram.
Maar dat het beter te plannen is, staat buiten kijf.
Misschien moet ik na die hele dag offline gewoon vaste tijden aanhouden. Nieuwe gewoonten aanleren dus.
Daar was ik al een beetje mee begonnen door ‘s ochtends vroeg eerst rustig wakker te worden en tijd voor mezelf te nemen, voordat ik mijn mobiel doorspit. De meeste meldingen staan inmiddels ook uit, ik scroll door what’s app wanneer ik tijd en zin heb en alleen meldingen voor de belangrijke mensen (mijn familie) staan aan.
Alleen dat zorgt al voor meer rust in dat brein. Maximale schermtijd op vaste tijden. Ik vind het een goed plan, maar eerst moest ik nog de uitdaging aan van die hele dag offline zijn.

 

Wat deed het uiteindelijk voor me?

Een uitdaging was het heel even. Die telefoon zit al zo vastgeroest in mijn systeem dat ik er steeds bij na moest denken hem niet te pakken.
Maar het lukte en vrij snel ook. Zodra ik wegging zat hij wel in mijn zak, maar zonder er op te kijken.

Wat was het belangrijkste resultaat van een hele dag offline zijn?

  • Veel meer tijd om te ontspannen (ik las gewoon een boek!)
  • Een relaxed hoofd
  • Een betere nachtrust
  • Ik besteedde geen tijd aan nutteloos rondscrollen, maar ging gewoon mijn ding doen. Sneller klaar met al het moeten.
  • Mijn hoofd was leeg, mijn hartslag laag
  • Tijd over aan het eind van de dag

Dat was 1 dag offline, moet je na gaan wat veel vaker offline gaan met je zou doen.
Oftewel, hoe veel beter ging het vroeger met ons brein vergeleken met de tijd van nu waarin we duizenden prikkels per dag te verwerken krijgen.
Ik ben zeker niet tegen de online wereld. Dat is nou eenmaal waar we nu mee te maken hebben en ook ik maak er gebruik van.
Maar ik ben wel voor het inperken van het gebruik er van.
Al is het alleen maar voor de eigen rust in mijn hoofd.

De les van vandaag? Bewustwording.
Bewustwording van hoe snel je je telefoon pakt als je even zit. Maar dat boek lezen was uiteindelijk veel meer ontspannen om te doen.

Conclusie? Schermtijd op vaste tijden werkt beter, want dan heb je de rest van de dag je handen vrij voor de dingen die je ook wil doen. Gevolg is sneller klaar en het eindresultaat dat je meer tijd hebt om te ontspannen. Dat is dan weer ontzettend goed voor je brein!

Geen reactie's

Geef een reactie