22 mei Schuldgevoel, laten we daar vooral mee ophouden

Schuldgevoel

Schuldgevoel, dat gevoel dat je iets niet doet wat je eigenlijk wel had moeten doen of andersom natuurlijk.
Tenminste, dat is mijn definitie. Daar zijn de woordenboeken het wel met me eens. ‘Een onaangenaam gevoel over een gedane- of juist niet gedane actie.’
Dat gevoel is echter niet altijd op realiteit gebaseerd. Wel op onze eigen realiteit uiteraard.

Zo heb je het huishouden. Ik vind het niet vervelend om te doen, maar de tijdspanne komt me niet altijd uit.
En dan laat ik geprioriteerde zaken even voor gaan en blijft het huishouden liggen.
Gevolg? Geprioriteerde zaken zijn gedaan en ik voel me daar niet goed bij, want het huishouden blijft liggen.
Schuldgevoel dus. Waarom? Waarom ben ik niet gewoon blij dat de dingen die ‘moeten’ wel gedaan zijn.
Omdat ik blijkbaar van mezelf het huishouden op die dag op dat moment gedaan ‘moet’ hebben.
En ik hou niet eens van moeten.

Schuldgevoel praat je jezelf aan

Een schuldgevoel is iets wat je jezelf aan praat.
Zelf kan ik nog wel eens vrij direct (lees: bot) uit de hoek komen. Om daar vervolgens zelf weer last van te hebben en me er dagen schuldig over te voelen.
Dan kom je er uiteindelijk schoorvoetend bij de ander op terug, heeft diegene het niet eens opgeslagen dat je dat gezegd hebt.
Kortom, dat schuldgevoel was nergens op gebaseerd behalve op mijn eigen inzicht dat ik iets heb gezegd wat ik zelf blijkbaar niet oké vond.

De les? Of gewoon mijn mond houden, want blijkbaar weet ik best dat ik het niet op de meest vriendelijke manier heb uitgesproken óf ik zet mijn schuldgevoel aan de kant, want ik was tenslotte zelf degene die het zo nodig moest zeggen. Dus ik vond dat er een kern van waarheid in zat die ik op dat moment wilde delen. De ander heeft er niet om gevraagd en heeft er ook niet altijd een boodschap aan.
Simpelweg tijdverspilling dus, dat hele schuldgevoel.
En natuurlijk, als je echt iets hebt gedaan wat niet door de beugel kan, dan wordt dit een heel ander verhaal. Dat lijkt me duidelijk.
Maar over het algemeen zijn wij mensen er meesters in om ons zelf schuldig te voelen over niet relevante zaken.
Daar hebben we vervolgens last van en we voelen ons zielig. En dat gebeurt allemaal alleen maar in ons hoofd!
Uitschakelen dus, dat gevoel of nadenken voordat je iets zegt of doet.

Het zorgt ervoor dat we minder genieten

Velen van ons willen gezonder leven dus meer bewegen, minder- of gezonder eten, enzovoorts.
We gaan er vaak heel goed op door radicaal aan de slag te gaan. Met als gevolg dat je ook radicaal de fout in kunt gaan, want kleine stapjes werken vaak beter.
Anyway, als je op dieet bent, dan heb je altijd ergens even zo’n momentje dat je wilt zondigen.
Hebben we dat gedaan, komt daar direct ons schuldgevoel om de hoek.
Gevolg? We hebben iets gegeten waar we enorm veel zin in hadden, maar wat eigenlijk niet de bedoeling was en door ons schuldgevoel hebben we er ook nog niet eens van genoten. Dat is dan dubbel balen vind ik zelf.
Gun jezelf af en toe een genotmoment als je op dieet bent, maar als je dat doet, geniet dan ook echt! Dan maakt het namelijk helemaal niet uit. Kijk, 24/7 genotsmomentjes tijdens een dieet gaan niet werken uiteraard, maar af en toe mag je jezelf dingen toestaan is mijn visie.
Het leven moet tenslotte ook nog leuk blijven.

En dat schuldgevoel kan daar altijd net even een stokje voor steken, wat jammer is.
Probeer dat ingewikkelde gevoel dus uit te schakelen. Weet dat je iets gaat doen wat niet de bedoeling is of weet dat je iets niet gaat doen wat wel de bedoeling is en kies daar dan ook bewust voor.
‘Dat ga ik doen, omdat ik dat op die manier wil.’
Geen concessies, geen schuldgevoel. Maar doe het wel echt omdat jij dat zo wilt.