13 jul Een jaar niet hardlopen en wel wandelen

Een jaar niet hardlopen

Een jaar niet hardlopen. Het zat niet in de planning, voor mijn gevoel zat ik volop in de flow en toch gebeurde het…
Sinds mijn vakantie vorig jaar heb ik niet meer hardgelopen. Niet bewust, niet omdat ik er klaar mee was.
Ik deed het ineens gewoon niet meer.
Altijd liep ik zo’n drie a vier keer in de week. Het voelde dan ook altijd alsof dat moest, alsof het nodig was.
In mijn vakantie was dat gevoel weg, ineens.
Zoals wel vaker tijdens vakanties dat ik mijn routines of gedachten ineens omschakel en ik dingen anders ga doen.

Eigenlijk had ik besloten het na de vakantie wel weer op te pakken. Dat is echter niet gebeurd.
En na een jaar nog steeds niet dus.
Missen doe ik het niet, zin heb ik er ook wel weer in. Het komt er echter gewoon niet van en dat is oké.

Voordelen van een jaar niet hardlopen

De voordelen van een jaar niet hardlopen. Eigenlijk had ik niet verwacht dat die er zouden zijn.
Hardlopen hoorde er gewoon bij, altijd. Al jarenlang. Niet fanatiek, maar toch. Dus waarom zou ik een jaar niet hardlopen? Het was in ieder geval niet omdat ik iets wilde onderzoeken.
En toch zaten er voordelen aan:

1. Ik hield tijd over
2. In de nacht lag ik niet meer wakker van een knie die steeds op slot zat
3. Mijn knie zat überhaupt niet meer op slot
4. Het lijf werd strakker (dat verwacht je toch niet?)
5. Ik werd lichter (ook die zag ik niet aankomen)
6. Mijn hartslag in rust vertraagt
7. Mijn conditie verbetert
8. Ik ging minder eten (misschien werd ik daarom lichter :-))

Allemaal zaken die mij niet logisch in de oren klinken als je een jaar niet hardloopt.
De dingen die ik hoopte dat zouden gebeuren toen ik nog wel hardliep.
Verklaren kan ik het niet helemaal. En na een jaar niet hardlopen ben ik ook niet ineens overtuigd dat ik nooit meer ga hardlopen.
Want de zin is er wel. Eigenlijk steeds meer. Voor nu ontbreekt de tijd.
Maar oppakken ga ik het zeker. Heel rustig, zodat de knie heel blijft en de hartslag laag.
Daarna zien we wel weer verder. Geen doelen, gewoon gaan.

Een jaar lang wel wandelen

Wat ik wel deed, was wandelen.
Dat deed ik al, want ik heb een hond én ben wandelmentor.
Vaak merkte ik al dat als ik ging wandelen, ik niet ook nog eens wilde hardlopen.
Dus de structuur van het hardloopritme was al een beetje aan het verdwijnen.

Maar een jaar niet hardlopen en alleen maar wandelen had ik niet echt gepland.
Lekker was het wel. Ik wandelde steeds meer.
Inmiddels wandel ik alle vrije ochtend minstens vijf kilometer met de hond. ‘s Morgens vroeg zodra ik uit bed rol.
Daarnaast wandel ik met groepen of cliënten, dus ja, ik wandel best veel.
Twintig duizend stappen per dag haal ik met enige regelmaat. Dat blijkt dus een hoop goed te doen voor mijn lijf.
Meer dan het hardlopen deed.
Kan ik een dag niet wandelen in de ochtend, dan ga ik fietsen naar mijn werk en wandel ik aan het eind van de dag.
Want wandelen moet ik. En met mijn knie en lijf gaat het dus ontzettend goed na een jaar niet hardlopen.
Ik slaap als een malle met een hartslag die nooit eerder zo laag is geweest.

Stiekem ben ik benieuwd of dat zo blijft als ik wel weer de tijd en de zin vind om te gaan hardlopen.