27 aug Offline, maar niet vrijwillig

Offline

Offline, we weten allemaal dat dat soms tijdelijk wat rust kan geven.
Even niet bezig zijn met social media en meldingen die er continu binnenkomen.
Schermtijd beperken om ook even full focus aan het werk te kunnen.
Als je er zelf voor kiest dat een vaste periode te doen, kan dat best heel ontspannend zijn.
Toegegeven, het is altijd even afkicken, maar daarna merk je de voordelen.
Op die manier offline zijn heb je helemaal zelf in de hand. Je kiest zelf welke apps of meldingen je uitschakelt en geniet van de rust.
Maar als je geheel onvrijwillig echt volledig offline bent, kan ik je melden dat dat best een dingetje is.

Onvrijwillig offline

Normaal gesproken ben ik de nog steeds blije bezitter van een Samsung Flip. Je weet wel, zo’n ‘klaptelefoon’.
Al twee jaar m’n beste maatje. Het nadeel van het open- en dichtklappen is dat het scherm toch een keer stuk gaat.
Binnen de garantie kan je dat prima laten repareren, duurt een uur et voila, je bent weer online.

Soms loopt het anders en ik was hem dus ineens vijf dagen kwijt.
Geen vervangende telefoon in huis en hij moest gerepareerd worden dus geen keus.
Ik ga offline dacht ik stoer. Dat is goed voor je ontspanning en dan kick je even af van je dagelijkse dosis ellende.
Even vergeten dat werkelijk bijna alles tegenwoordig via de smartphone gaat dus.
Mijn gedwongen offline betekende geen whatsapp, dus geen contact met wie dan ook. Gelukkig heb ik nog een ouderwetse huistelefoon dus bij nood nog steeds bereikbaar. Als je dat nummer hebt tenminste, ik weet het namelijk niet, het staat in m’n telefoon….
Online whatsapp bestaat ook, maar dat moet je koppelen met je telefoon. Helaas geen optie.
Redelijk ontspannen me daar over heen gezet en toen ging ik m’n rekeningen checken. Ook dat blijkt geen optie zonder telefoon, dus ook geen inzicht in mijn bankzaken. Dat gaf al wat meer onrust.
Vervolgens ontstond ook nog de irritatie fase van het offline zijn. Geen radio, want die werkt via de app. Geen verlichting, want dat werkt via een app. Geen wekker, want dat is m ‘n telefoon. Geen agenda, want die staat in m’n telefoon. Kortom, er kwam steeds meer bij.
Bij een familiegelegenheid geen foto’s kunnen maken, want m’n telefoon is m’n camera, enzovoorts enzovoorts.

Er waren ook voordelen

Als je die irritaties eenmaal overwonnen hebt, want zin heeft het tenslotte niet dus zonde van je tijd, is offline zijn best lekker.
Je houdt namelijk zeeën van tijd over die normaal ongemerkt opgaan in het doelloos scrollen.
Er is geen afleiding van meldingen met onzinnige berichten waar je toch altijd meteen het gevoel van krijgt er iets mee te moeten, ook al verzin je die gedachte helemaal zelf.
Stiekem ontstaat er daardoor toch een gevoel van ontspanning. De tijd die je aan je telefoon besteed, las ik nu een boek en dat was heerlijk.
Want ‘daar kom ik normaal nooit aan toe’, maak ik mezelf altijd wijs. Onzin natuurlijk, ik heb een verkeerde tijdsbesteding.
Social media kun je uiteraard gewoon bekijken op een laptop of tablet en dat deed ik wel, maar minder vaak en dat was ook best lekker.
Offline zijn, ook al was het gedwongen, levert meer mindfulness op dan ik aanvankelijk dacht.
Eigenlijk was het een les in ontspanning en loslaten.
Wat uiteindelijk leidt tot nog meer apps uitschakelen en nog meer meldingen afzetten, zodat mijn telefoon veel minder mijn leven gaat beheersen dan nu toch het geval blijkt te zijn.
Dat ga ik straks eens allemaal op mijn gemak inregelen, want dan ga ik eindelijk mijn telefoon ophalen 🙂
Een einde aan mijn offline tijdperk en toch ga ik meer offline zijn dan ik ooit geweest ben.
Eerst mijn wekker maar eens zetten en mijn agenda checken….