14 feb Competitief of opgejaagd

Competitief

In het woord competitief herken ik mezelf totaal niet. Dat schijnt uitzonderlijk te zijn, want de meeste mensen willen winnen.
Competitief is een karaktereigenschap waarbij mensen vastberaden zijn deel te nemen aan uitdagingen en wedstrijden met uiteraard als doel de winst.
Dat zie ik terug in veel mensen, mensen willen beter scoren dan de rest, belangrijker zijn dan de rest, overal bovenuit komen.
In discussies zijn mensen ook vaak vastbesloten hun gelijk te halen.
Maar waar komt die intrinsieke behoefte om te scoren toch vandaan?
Is het niet oké om een keer niet te winnen? Een keer geen gelijk te hebben?

Uit onderzoek blijkt dat competitief gedrag voort komt uit faalangst. Blijkbaar is de eigenwaarde van veel mensen afhankelijk van wat ze presteren in plaats van wie ze zijn.
Nou blink ik niet uit in zelfvertrouwen dacht ik altijd, maar toegeven dat ik verloren heb of toegeven dat ik ongelijk heb kan ik dan weer heel gemakkelijk.
Opstekertje voor mezelf dus blijkbaar, wat dan misschien weer getuigd van competitief gedrag.

Opgejaagd

Zelf zie ik het liever als opgejaagd zijn. Dat zijn namelijk de momenten dat ik de drang krijg te presteren.
Tijdens een hardlooprondje ingehaald worden door een hardloper die net een tikkie sneller is, ja die moet je dan weer voorbij natuurlijk.
Ook een herkenbare is als je bij het stoplicht staat en als eerste weg wilt zijn. Of de fietser voor je op de brug toch echt even voorbij snellen ongeacht de brandende pijn in je bovenbenen.
Ik heb altijd het idee dat ik dat doe, omdat ik me opgejaagd voel als iemand naast me staat of achter me rent of net voor me fietst.
Maar misschien verwar ik opgejaagd worden dan toch met competitief gedrag.

Is het achterblijven dan toch een vorm van falen? Daar hebben we blijkbaar allemaal last van.
Waarom wil de mens niet falen. Wat is er verkeerd aan dingen verliezen of fout doen.
Van fouten leer je alleen maar toch?

Te competitief kan schadelijk zijn voor je geestelijk welzijn

Als je altijd maar sneller en beter wilt zijn dan een ander, dan leg je de lat wel heel hoog voor jezelf.
Voor wie heb je uiteindelijk wat te bewijzen? De buurman vergeet het heel snel als jij ergens beter in was dan hij, maar voor jou is het misschien van levensbelang.
Continu de lat hoog hebben liggen, kan een burn out veroorzaken of slecht slapen of andere vervelende klachten.
Sociale media helpen daar ook niet echt bij, want als je je daar teveel mee bezig houdt lijkt het gras aan de overkant echt altijd groener dan bij jou.

Kortom, laat de druk eens los. Wees gewoon wie je bent, met of zonder competitief gedrag.
Een beetje uitdaging is goed voor iedereen, maar altijd maar willen presteren is ongezond.
Wees wat meer mindful en laat je resultaat eens los, maar geniet van het moment. Van de wedstrijd die je best lekker speelde, maar misschien toch verloor. Of de discussie die heel interessant was en waar je uiteindelijk ook nog wat van leerde.
Geniet van de positieve momenten die niet altijd te maken hebben met winst of gelijk hebben.
Laat dat los, wees minder competitief en voel je niet zo opgejaagd.
Probeer gewoon te leven zoals je graag wil en laat het eindresultaat eens los. Je zult zien hoe relaxed dat kan zijn als je er een beetje geoefend in raakt.