25 jul Eerst ervaren, dan oordelen. Oordelen kost energie.

Ervaren

Ervaren is leren door ondervinding.
Oftewel: ‘al doende leert men.’
Als je ergens mee begint, kun je het namelijk nog niet. Dat hoeft helemaal geen probleem te zijn, want zo begint iedereen met iets nieuws.

Situaties die je voor het eerst meemaakt, zijn ook een nieuwe ervaring. Je weet niet hoe het gaat zijn, want je hebt het nog niet eerder ervaren.
Op dat moment leer je hoe het is, door ondervinding.
En geloof mij, heel veel mensen hebben zaken door ondervinding geleerd die ze liever nog helemaal niet hadden ervaren.
Leren door ondervinding hoeft dus helemaal niet altijd positief te zijn. Dat je er uiteindelijk iets van opsteekt is zeker waar en soms word je er sterker van. Maar soms ook niet.

Oordelen

Oordelen is van een hele andere orde. Oordelen is iets vinden van een gebeurtenis of een situatie.
Wij mensen oordelen allemaal en vrij gemakkelijk ook.
We willen het niet altijd, tenminste ik zelf niet, maar het overkomt ons vaak.

Wat ons ook vaak overkomt is dat we oordelen over zaken waar we geen weet van hebben. Hoe kun je iets vinden over dingen die je nog nooit gedaan hebt? Je kunt iets spannend vinden, hoewel dat nog nergens op gebaseerd is, als je niet daadwerkelijk hebt ervaren dat het écht spannend is.

We wijzen ook gedrag van mensen in bepaalde situaties heel gemakkelijk af, want ‘wij zouden dat heel anders doen!.’
Is dat wel zo? Dat weet je toch helemaal niet als je het zelf niet meegemaakt hebt?
Dat is hoe ik er tenminste in sta en waarvan ik hoop dat er meer mensen zo instaan.
En ook dan betrap ik mezelf er best eens op te oordelen over iets waar ik helemaal nog niet over kan oordelen.

Eerst ervaren, dan oordelen

Daarom is mijn visie dat je pas kunt oordelen als je iets zelf ervaren hebt.
En dat is nog moeilijk zat. Dat oordeel ligt namelijk over het algemeen voor op ons tong. Zodra iemand iets begint te vertellen, denken wij al na wat we er van vinden. We luisteren dan ook niet om te luisteren, maar we luisteren vooral om meteen daarna onze mening te ventileren.
Zo lijken we nou eenmaal in elkaar te zitten.

Zelf vind ik dat je juist wel goed moet luisteren als het over een onderwerp gaat wat je zelf niet ervaren hebt. Zodat je kunt proberen in te voelen hoe zoiets zou zijn. Zodat je kunt meeleven. Misschien kun je bedenken hoe je het zelf had aangepakt.
Je kunt er echter niet iets van vinden, want je weet zelf niet hoe het is.

De reden dat ik dit opschrijf is omdat ik graag zou willen dat mensen vaker luisteren om het luisteren.
Wat er ook voorbij komt aan nieuws of aan berichten van anderen, meteen wordt er één en al oordeel geventileerd.
Alsof het werkelijk belangrijk is dat iedereen weet wat wij er van vinden. Als we dan al iets vinden, is het vaak ook heel negatief.
En negativiteit kost heel veel energie. Zowel voor jezelf als voor de omgeving die ermee geconfronteerd wordt.

Zonder oordeel sta je veel positiever in het leven. Meer open ook.
Dat is eigenlijk wat ik iedereen gun. Laat mensen hun leven leiden, oordeel er niet over en mocht je zelf hetzelfde ervaren hebben, deel dan je ervaring. Niet als mening hoe het zou moeten, maar als mededeling van hoe het ook zou kunnen.