28 apr Hoe loop jij jouw route, met een app of op gevoel?

Hoe loop jij?

Hoe loop jij?
Ja met m’n voeten zal je nu denken.
De ene voet voor de andere zetten.
Dat is echter niet wat ik bedoel, verleg de klemtoon maar eens.
Hoe lóóp jij? Oftewel, wat heb je nodig om een route te lopen?

Je hebt wandelaars die de route helemaal uitstippelen en onderweg af en toe checken of dat nog goed gaat.
Je hebt wandelaars die van knooppunt naar knooppunt lopen, maar ook mensen met een navigatie of je loopt instinctief.
Hoe loop jij? Denk daar maar eens over na.
Want hoe je loopt, kan veel over jou als persoon zeggen of over de weg die je aflegt.

Wat doe ik zelf?

Hoe ik loop is altijd hetzelfde en daardoor altijd weer anders.
Als ik in onbekend gebied ben, dan open ik van te voren Google Maps en kijk ik een beetje rondom de plek waar ik groen zie.
Groen is mijn uitgangspunt, ik loop nou eenmaal graag in het bos.
Ik kijk in welke richting het groen ongeveer ligt en ga daar dan heen.
Puur op instinct, want onderweg kijk ik niet graag op apps om te zien of het goed gaat.
Nee, ik volg graag mijn gevoel. Niet mijn richtingsgevoel overigens, want dat is niet heel erg goed.
Ik volg puur mijn eigen gevoel, dat wat mijn gevoel mij ingeeft wat ik moet doen.

Tot veler verbazing gaat dit eigenlijk altijd goed. Kaart lezen en logisch nadenken is niet mijn ding, maar een pad op gevoel volgen en ook weer veilig thuis komen blijkt dat wel te zijn. Af en toe, bij twijfel op een kruispunt onthoud ik wel wat ijkpunten waar ik op terug kan vallen op de terugweg. Hoe doe jij dat?
En ja, in mijn geval zegt dat alles over hoe ik in het leven sta.

Hoe loop jij zegt iets over je manier van lezen

Al mijn hele leven doe ik de meeste dingen op gevoel, op instinct.
Gaat dat altijd goed? Als ik er echt naar zou luisteren wel, maar soms nam ik een zijpad, omdat ik naar anderen luisterde.
Een zijpad hoeft niet verkeerd te zijn, het leert je juist alles over de route die je wel wil afleggen, nadat je er één hebt gekozen die het niet bleek te zijn.

Want na het zijpad koos ik weer mijn eigen hoofdpad en kwam het goed.
Mooi toch? De manier waarop je loopt en je route kiest, kan dus heel veel zeggen over hoe jij zaken aanpakt in het leven.
Daar sta ik niet altijd bij stil, maar soms, als ik weer zo instinctieve wandeling loop, dan merk ik dat dat inderdaad is wie ik ben.
Ik volg de paden die goed voelen, die me leuk lijken en misschien wel verrassingen in petto hebben. Om vervolgens op gevoel de weg terug te vinden. De ijkpunten te zien die ik in mijn hoofd geprent had. En ondertussen te genieten van wat is, zonder verwachtingen, want ik weet toch niet wat te verwachten.

De vraag ‘hoe loop jij’ kan dus een stuk dieper gaan dan je dacht en ga eens een keer bij jezelf na hoe dat voor jou is en wat het over jou zegt.
Tenminste, als je dat soort verdieping leuk vindt natuurlijk. Anders moet je gewoon lekker wandelen zoals je altijd al gedaan hebt.